Nynorskordboka
kognat
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kognat | kognaten | kognatar | kognatane |
Opphav
av latin kon- og gnatus ‘født’Tyding og bruk
slektning på morssida;
til skilnad frå agnat
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kognat | kognaten | kognatar | kognatane |