Nynorskordboka
knote
knota
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å knotaå knote | knotar | knota | har knota | knot!knota!knote! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| knota + substantiv | knota + substantiv | den/det knota + substantiv | knota + substantiv | knotande |
Opphav
samanheng med knetteTyding og bruk
- blande element frå skriftspråk, eit anna språk eller andre dialektar inn i eige talemål
Døme
- han knotar ikkje på bokmål;
- vi ser ikkje ned på folk som knotar
- plundre, streve
Døme
- ho knota med låsen