Nynorskordboka
avteikn
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit avteikn | avteiknet | avteikn | avteikna |
Opphav
etter tysk AbzeichenTyding og bruk
særleg om husdyr: flekk eller stripe som skil seg ut frå grunnfargen
Døme
- ha eit kvitt avteikn i panna