Artikkelside

Nynorskordboka

knele

knela

verb
Bøyningstabell for dette verbet
infinitivpresenspreteritumpresens perfektumimperativ
å knelaå kneleknelerkneltehar kneltknel!
Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipppresens partisipp
hankjønn /
hokjønn
inkjekjønnbunden formfleirtal
knelt + substantivknelt + substantivden/det knelte + substantivknelte + substantivknelande

Opphav

frå lågtysk; samanheng med kne

Tyding og bruk

  1. gå ned på eitt eller begge kne(a);
    Døme
    • knele ved altaret
  2. gje etter for slitasje eller belasting
    Døme
    • pc-en knelte