Nynorskordboka
knekkpunkt
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit knekkpunkt | knekkpunktet | knekkpunkt | knekkpunkta |
Tyding og bruk
- punkt der ei linje (i diagram) gjer ein knekk
- punkt i eit forløp der det skjer ei brå endring
Døme
- den økonomiske utviklinga ser ut til å fått eit knekkpunkt