Artikkelside

Nynorskordboka

knebel 1

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein knebelknebelenkneblarkneblane

Opphav

frå lågtysk, opphavleg ‘tverrstong’; jamfør norrønt knefill ‘tverrstokk’

Tyding og bruk

pinne, tystykke eller liknande til å presse i munnen på person eller dyr for å hindre det i å gje lyd frå seg