Nynorskordboka
avstumpa
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| avstumpa | avstumpa | avstumpa | avstumpa |
Opphav
frå bokmål ‘som er gjord butt, stump’Tyding og bruk
Døme
- ha eit avstumpa kjensleliv;
- eit avstumpa samvit;
- all nauda vi ser, kan til slutt gjere oss avstumpa