Nynorskordboka
klovn
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein klovn | klovnen | klovnar | klovnane |
Opphav
av engelsk clown, opphav truleg frå nordisk; opphavleg ‘bondsk person’Tyding og bruk
- person som spelar ei komisk og stilisert rolle, særleg på sirkus
Døme
- kle seg ut som klovn
- brukt nedsetjande: låtteleg person;
Døme
- din idiotiske klovn!
- kalle nokon ein klovn