Nynorskordboka
klan
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein klan | klanen | klanar | klanane |
Opphav
gjennom engelsk , frå gælisk ‘avkom’; opphavleg av latin planta ‘avleggjar’Tyding og bruk
- sosial gruppe som byggjer på at medlemene har felles stamfar eller stammor, og som ofte fungerer som ei sosial eller religiøs eining
Døme
- ein skotsk klan;
- somaliske klanar
- (hemmeleg) gruppe med sterkt samhald;
Døme
- høyre til i klanen