Nynorskordboka
kipe 1, kip
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei kip | kipa | kiper | kipene |
| ei kipe | |||
Opphav
frå lågtysk , samanheng med kippeTyding og bruk
vidjekorg til å bere på ryggen
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei kip | kipa | kiper | kipene |
| ei kipe | |||