Nynorskordboka
katolsk
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| katolsk | katolsk | katolske | katolske |
Opphav
gjennom tysk eller fransk, frå latin; av gresk katholikos ‘allmenn, universell’Tyding og bruk
som høyrer til eller vedkjenner seg katolisisme
Døme
- eit katolsk kloster;
- den katolske skulen i nabolaget
Faste uttrykk
- dei katolske brevanamn på sju brev i Det nye testamentet som er retta til ein vid eller ubestemt lesarkrins
- den katolske kyrkjaverdsomspennande kyrkjesamfunn som har paven som overhovud
- katolsk i hovudettullete;
forvirra, gal - meir katolsk enn pavensom går lenger i å forsvare eit standpunkt enn den som først har hevda det;
som følgjer normer og reglar i eit gjeve miljø i mykje høgare grad enn det som krevst