Nynorskordboka
katekumen
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein katekumen | katekumenen | katekumenar | katekumenane |
Opphav
frå gresk , av katekhein ‘undervise’; jamfør katekisereTyding og bruk
i oldkyrkja: person som blir opplært i den kristne læra før han eller ho blir døypt