Nynorskordboka
katastrofe
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein katastrofe | katastrofen | katastrofar | katastrofane |
Opphav
frå gresk ‘vendepunkt’Tyding og bruk
- hending som har store øydeleggjande konsekvensar;omfattande ulykke
Døme
- jordskjelvet var ei katastrofe for landet;
- den største humanitære katastrofen i vår tid
- som etterledd i ord som
- flaumkatastrofe
- hungerkatastrofe
- naturkatastrofe
- ulykkeleg vending;øydelegging;samanbrot
Døme
- fotballkampen var ein katastrofe
- i litteraturvitskap: avgjerande vending i handlinga i eit litterært verk