Nynorskordboka
katarr
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein katarr | katarren | katarrar | katarrane |
Opphav
frå gresk , av katarrein ‘renne ned’Tyding og bruk
betennelse i slimhinne
Døme
- ho sleit med katarr i luftvegane
- som etterledd i ord som
- augekatarr
- halskatarr