Nynorskordboka
karnapp
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit karnapp | karnappet | karnapp | karnappa |
Opphav
gjennom lågtysk og truleg mellomalderlatin, frå gresk konopeion; jamfør kanapéTyding og bruk
utbygg med vindauge på ein yttervegg