Nynorskordboka
karjol
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein karjol | karjolen | karjolar | karjolane |
Opphav
gjennom fransk, frå mellomalderlatin carriola; diminutiv av latin carrus ‘kjerre’Tyding og bruk
lett tohjulsvogn for éin person (og skysskar), dregen av ein hest