Nynorskordboka
karateslag
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit karateslag | karateslaget | karateslag | karateslaga |
Tyding og bruk
slag (1, 1) med open hand utført i karate;
jamfør karatespark
Døme
- han gav putene eit lett karateslag