Nynorskordboka
karabinier
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein karabinier | karabinieren | karabinierar | karabinierane |
Tyding og bruk
- om eldre forhold: ryttarsoldat væpna med karabin (1)
- i Italia: gendarm