Nynorskordboka
kaolin
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kaolin | kaolinen | kaolinar | kaolinane |
Opphav
frå fransk; etter namnet på fjellet Kao-ling i KinaTyding og bruk
leire som består av mineral, særleg kaolinitt, blir brukt i porselens- og papirproduksjon;