Nynorskordboka
kantele
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein kantele | kantelen | kantelar | kantelane |
Opphav
frå finskTyding og bruk
strengeinstrument som liknar ein siter
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein kantele | kantelen | kantelar | kantelane |