Nynorskordboka
khan
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein khan | khanen | khanar | khanane |
Opphav
av tyrkisk khaqan ‘herre’Tyding og bruk
fyrstetittel hos tyrkiske og mongolske folk
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein khan | khanen | khanar | khanane |