Nynorskordboka
kalkyle
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kalkyle | kalkylen | kalkylar | kalkylane |
Opphav
gjennom fransk calcul, frå latin calculus ‘reknestein’, diminutiv av calx; jamfør kalk (2Tyding og bruk
ferdig kalkulasjon;
Døme
- setje opp ein kalkyle