Nynorskordboka
kalas
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit kalas | kalaset | kalas | kalasa |
Opphav
gjennom lågtysk, frå latin collatio ‘samling av tilskot’; jamfør kollasTyding og bruk
- (livleg) fest;
Døme
- halde kalas
- brukt som forsterkande førsteledd, særleg om resultat i idrett, for å vise at noko er stort eller svært godt
- i ord som
- kalasform
- kalassiffer
- kalassiger