Nynorskordboka
kalandrere
kalandrera
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å kalandreraå kalandrere | kalandrerer | kalandrerte | har kalandrert | kalandrer! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| kalandrert + substantiv | kalandrert + substantiv | den/det kalandrerte + substantiv | kalandrerte + substantiv | kalandrerande |
Tyding og bruk
bruke kalander;
valse ut