Nynorskordboka
kadreie
kadreia
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å kadreiaå kadreie | kadreiar | kadreia | har kadreia | kadrei!kadreia!kadreie! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| kadreia + substantiv | kadreia + substantiv | den/det kadreia + substantiv | kadreia + substantiv | kadreiande |
Opphav
av nederlandsk kadraaien, av kadraai ‘kadreiarbåt’, samansett av kade ‘kai’ og ei avleiing av draaien ‘dreie, fare rundt’Tyding og bruk
- drive handel frå båt med andre båtar
- manøvrere ein båt til å liggje i ro;
Døme
- liggje og kadreie