Nynorskordboka
jiddisk 1, jiddisch 1
substantiv hankjønn eller inkjekjønn
| kjønn | eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
| hankjønn | ein jiddisch | jiddischen | jiddischar | jiddischane |
| ein jiddisk | jiddisken | jiddiskar | jiddiskane | |
| inkjekjønn | eit jiddisk | – | – | – |
| eit jiddisk | ||||
Opphav
av tysk jüdisch ‘jødisk’Tyding og bruk
blandingsspråk som vart til i mellomalderen blant jødar i tysktalande delar av Aust-Europa, blir skrive med hebraiske bokstavar
Døme
- tale jiddisk