Nynorskordboka
jangle
jangla
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å janglaå jangle | janglar | jangla | har jangla | jangl!jangla!jangle! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| jangla + substantiv | jangla + substantiv | den/det jangla + substantiv | jangla + substantiv | janglande |
Opphav
i tydingane ‘krangle’ og ‘tale’ påverka av hangleTyding og bruk
- gå ustøtt, vingle;gå og slenge
- tale att og fram, jatte
- (små)krangle
Faste uttrykk
- jangle medjatte med