Nynorskordboka
intrige
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein intrige | intrigen | intrigar | intrigane |
Opphav
av fransk intrigueTyding og bruk
- lurt påfunn eller knep
Døme
- politiske intrigar;
- med intrigar og lureri greidde dei å hindre at han fekk stillinga
- forvikling som dannar kjernen i handlinga i ein roman eller eit skodespel
Døme
- boka har ein spennande intrige