Nynorskordboka
interludium
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit interludium | interludiet | interludium | interludia |
Opphav
frå mellomalderlatin, av latin inter- og ludus ‘spel’; jamfør inter-Tyding og bruk
i musikk: mellomspel (1), særleg mellom vers i koral;
til skilnad frå postludium og preludium