Nynorskordboka
integral
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit integral | integralet | integral | integrala |
Opphav
frå seinlatin; av latin integer ‘heil’Tyding og bruk
matematisk storleik som uttrykkjer eit areal som er avgrensa av kurver