Nynorskordboka
innringjar, innringar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein innringar | innringaren | innringarar | innringarane |
| ein innringjar | innringjaren | innringjarar | innringjarane |
Tyding og bruk
- person som ringjer inn til radio eller tv i program der lyttarar eller sjåarar er med
- person som ringjer inn ei melding til ein sentral, ein offentleg instans eller liknande
Døme
- politiet vart varsla om raset av ein innringjar klokka 20