Nynorskordboka
inhabilitet
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein inhabilitet | inhabiliteten | inhabilitetar | inhabilitetane |
Uttale
inˊhabilitet eller inhabiliteˊtTyding og bruk
det å vere inhabil (1)
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein inhabilitet | inhabiliteten | inhabilitetar | inhabilitetane |