Nynorskordboka
infarkt
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit infarkt | infarktet | infarkt | infarkta |
Opphav
av latin infartus, av in- og farcire ‘stoppe til’Tyding og bruk
sjukleg tilstand i eit organ på grunn av stengd blodtilførsel
Døme
- høgt blodtrykk aukar risikoen for infarkt
- som etterledd i ord som
- hjarteinfarkt