Nynorskordboka
indre 2
adjektiv
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| indre | inst | inste |
Opphav
norrønt iðri, innri; jamfør inn (2 og instTyding og bruk
- som er eller ligg lenger inne;som ligg innanfor;som er inne i, innvendes
Døme
- indre bydelar;
- indre bløding;
- indre organ;
- indre leia;
- dei indre tilhøva i eit land
- brukt som substantiv
- det indre av Austlandet
- som høyrer til eller skriv seg frå sjelelivet
Døme
- indre opprør;
- han har ein sterk indre motivasjon
- som finst i noko;
Døme
- den indre logikken i argumentet;
- indre struktur