Nynorskordboka
inderleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| inderleg | inderleg | inderlege | inderlege |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| inderlegare | inderlegast | inderlegaste |
Opphav
av dansk inderlig; jamfør norrønt innarliga ‘langt inne’Tyding og bruk
Døme
- ein inderleg venskap;
- eit inderleg ynske
- brukt som adverb: særs;veldig
Døme
- det veit du inderleg vel!
- det gjorde så inderleg godt!
- eg er så inderleg forbanna!