Nynorskordboka
implantere
implantera
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å implanteraå implantere | implanterer | implanterte | har implantert | implanter! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| implantert + substantiv | implantert + substantiv | den/det implanterte + substantiv | implanterte + substantiv | implanterande |
Opphav
frå fransk; av latin im- og plantare ‘plante’Tyding og bruk
operere inn eit organ eller framandt stoff i levande vev
Døme
- implantere eit kunstig kneledd