Nynorskordboka
iletau
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit iletau | iletauet | iletau | iletaua |
Tyding og bruk
tau i enden av garn eller garnlekkje som går frå søkkjesteinen opp til overflata;
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit iletau | iletauet | iletau | iletaua |