Nynorskordboka
idealisme
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein idealisme | idealismen | idealismar | idealismane |
Opphav
frå tysk; fransk og engelskTyding og bruk
- strev etter å verkeleggjere ideal;uegoistisk innstilling
Døme
- gjere noko av rein idealisme
- kunstretning som går ut på å framstille det typiske eller fullkomne eller å gje eit idealisert bilete av røyndomen
- i filosofi: lære som ser på ideane som den sanne røyndomen