Nynorskordboka
hyggje 1, hygge 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei hygge | hygga | hygger | hyggene |
| ei hyggje | hyggja | hyggjer | hyggjene |
Opphav
norrønt hyggja ‘tanke, vit, hug, sinn’, av hugr ‘tanke, sinn’Tyding og bruk
- velvære, kos, trivnad, harmoni, hugnad
Døme
- det følgjer slik hyggje med henne;
- ha trivnad og hyggje på jobben
- noko eller nokon som ein kan halde seg til eller finne hugnad i