Nynorskordboka
augur
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein augur | auguren | augurar | augurane |
Uttale
auguˊrOpphav
frå latin ‘fugletydar, teikntydar’Tyding og bruk
- romersk prest som tok varsel for staten mellom anna av fugleskrik og fugleflog
- ironisk: person med særleg innsikt;ein som er innvigd
Døme
- augurane i leiinga