Nynorskordboka
hestehale
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein hestehale | hestehalen | hestehalar | hestehalane |
Tyding og bruk
- hale (1, 1) på hest
- hårfrisyre med langt, samanbunde, nedhengande hår bak
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein hestehale | hestehalen | hestehalar | hestehalane |