Nynorskordboka
henna
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein henna | hennaen | hennaar | hennaane |
| hennaer | hennaene | ||
Opphav
av arabisk hinnaTyding og bruk
raudleg fargestoff utvunne frå den tropiske busken Lawsonia inermis, mellom anna nytta til å farge hår, negler og handflater
Døme
- dekorere hendene med henna;
- farge skjegget med henna