Nynorskordboka
hendt
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| hendt | hendt | hendte | hendte |
Opphav
norrønt hentr ‘med hender, høveleg, nyttig’; av handTyding og bruk
- flink med hendene;
Døme
- ein hendt snikkar
- høveleg eller skikka til noko
Døme
- eg er ikkje hendt til det
Faste uttrykk
- hendt som høverskikka til både det eine og det andre;
budd på noko av kvart;
som tek alt som det fell seg - like hendt