Nynorskordboka
attest
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein attest | attesten | attestar | attestane |
Uttale
atesˊtOpphav
frå latin; jamfør attestereTyding og bruk
- (skriftleg) fråsegn, vitnemål, til dømes frå offentleg styresmakt eller arbeidsgjevar
Døme
- vitnemål og attestar;
- få attest for god åtferd;
- ha gode attestar;
- leggje fram attest på noko;
- utferde ein attest
- som etterledd i ord som
- dåpsattest
- helseattest
- politiattest
- vaksinasjonsattest
- i overført tyding: (munnleg) vurdering, omtale av, fråsegn om prestasjon, arbeid, åtferd og liknande
Døme
- filmen fekk ein framifrå attest av meldarane;
- boka set tankane i sving, og det er ingen dårleg attest