Nynorskordboka
havbølgje, havbylgje, havbølge
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei havbølge | havbølga | havbølger | havbølgene |
| ei havbølgje | havbølgja | havbølgjer | havbølgjene |
| ei havbylgje | havbylgja | havbylgjer | havbylgjene |
Tyding og bruk
- (stor) bølgje frå ope hav;
- flodbølgje som oppstår ved jordskjelv på havbotnen;