Nynorskordboka
happening
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein happening | happeningen | happeningar | happeningane |
Uttale
hæpˊpeningOpphav
frå engelsk ‘hending’Tyding og bruk
- framsyning utan planlagd gang der deltakarane spelar og handlar berre etter kjensler og innfall, ofte med medverknad frå publikum
- storhending, høgdepunkt
Døme
- ein sosial happening;
- festivalen blir den store happeningen i år