Nynorskordboka
hanrei
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein hanrei | hanreien | hanreiar | hanreiane |
Opphav
av lågtysk hanerei, hanreyge ‘kastrert hane med avskorne sporar festa i kammen’, av rein; jamfør nederlandsk ruin ‘kastrert hest’Tyding og bruk
ektemann som kona har vore utru mot