Nynorskordboka
hagle 2
hagla
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å haglaå hagle | haglar | hagla | har hagla | hagl!hagla!hagle! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| hagla + substantiv | hagla + substantiv | den/det hagla + substantiv | hagla + substantiv | haglande |
Tyding og bruk
- kome, falle hagl (1)
Døme
- det haglar
- falle tett;førekome i store mengder
Døme
- det hagla med stein;
- gråte så tårene haglar;
- spørsmåla hagla