Nynorskordboka
grunnfeste
grunnfesta
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å grunnfestaå grunnfeste | grunnfestargrunnfester | grunnfeste | har grunnfest | grunnfest! |
| grunnfestar | grunnfesta | har grunnfesta | grunnfest!grunnfesta!grunnfeste! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| grunnfest + substantiv | grunnfest + substantiv | den/det grunnfeste + substantiv | grunnfeste + substantiv | grunnfestande |
| grunnfesta + substantiv | grunnfesta + substantiv | den/det grunnfesta + substantiv | grunnfesta + substantiv | |
Tyding og bruk
byggje opp, skipe (på eit sterkt grunnlag);
gje rotfeste, konsolidere;
gjere fast og urikkeleg
Døme
- grunnfeste eit rike, ein idé