Nynorskordboka
grunn 2
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| grunn | grunt | grunne | grunne |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| grunnare | grunnast | grunnaste |
Opphav
norrønt grunnr; samanheng med grunn (1Tyding og bruk
- ikkje djup
Døme
- grunn sjø;
- vasse på grunt vatn
- i overført tyding: lite reflektert, djuptgåande eller djuptenkt;overflatisk
Døme
- ha grunne kunnskapar;
- han blir skildra som ein grunn person